Vuillard 1868-1940

Vuillard 1868-1940
Editions de la connaissance, Bruxelles
32 pagina’s, ongenummerd
Jaar: 1946
Taal: Frans
Afmeting: 12 x 15,50 cm
ISBN: niet van toepassing

Conditie: in nette staat, omslag licht verkleurd

Over de kunstenaar:
Édouard Vuillard (Cuiseaux, 11 november 1868 – La Baule, 21 juni 1940) was een Frans kunstschilder, tekenaar, decorschilder en graficus.
Hij maakte deel uit van de kunstenaarsgroep Les Nabis.

Vuillard werd geboren in een klein plaatsje in Bourgondië, waarvandaan het gezin in 1877 naar Parijs verhuisde.
Hij bezocht het lyceum Condorcet, waar hij bevriend raakte met Ker-Xavier Roussel. Roussel vroeg hem mee te gaan en schilderlessen te nemen van Diogène Maillart.
Vuillard raakte door de kunst gegrepen en besloot te breken met de familietraditie van militairen.

Vuillard startte zijn kunstopleiding op de Académie Julian in Parijs en ging vervolgens naar de academie voor schone kunsten (1886-1888).
In 1889 werd hij door Maurice Denis overgehaald om zich bij Les Nabis aan te sluiten, een dissidente groep van jonge kunstenaars.
Vanuit de ideeën van die groep begon hij met het loslaten van het realistische schilderen en begon hij te experimenteren met kleuren en schakeringen die een gevoel, een sfeer overbrachten.
In het begin nog met felle kleuren, later gaan de bruine tinten overheersen.

Twee onderwerpen vormden in die periode de hoofdmoot.
Aan de ene kant het Parijse leven, scènes uit Montmartre, aan de andere kant de stille intimiteit van huiselijke taferelen.

In de vroege jaren van de 20e eeuw begon Vuillard te exposeren in de Parijse galerie van Bernheim-Jeune. Via de Hessels, partner in die firma, kwam Vuillard in de rijkere kringen terecht, met als gevolg dat hij niet meer te klagen had over het aantal opdrachten.
De Eerste Wereldoorlog had weinig invloed op zijn werk/werken, maar vanaf die tijd zou hij weinig meer exposeren, tot een groot retrospectief in het Musée des arts décoratifs in 1938.

In deze periode werd Vuillard door de jonge avant-garde (kubisten, fauves, surrealisme) gezien als een establishment-schilder.
Zij zetten zich af tegen zijn laat-impressionistische manier van schilderen.

Hij werd erkend als een natuurtalent en als groot in de schildertechniek.
Hij werkte veel met tempera, een moeilijk te verwerken product op gom-basis met een wat matte uitstraling dat snel droogt, waardoor goed meerdere lagen over elkaar aangebracht kunnen worden.
Sommige van zijn werken hebben dikke lagen verf.
De werken worden ondergebracht bij het postimpressionisme.